Kilka uwag wokół opozycji: albo pop, albo art

Współcześnie próby systematyzowania sztuki na podstawie jej wartości zastępują raczej teorie opisowe, które stronią od ocen. Co więcej, refleksja postmodernistyczna, zmieniając swój stosunek do niskiej, skutecznie zatarła różnice w hierarchizacji walentnych treści sztuki. Wzmocnienie głoszonych awangardzie programowych tez zmierzających unieważnienia dotychczasowych kryteriów postaw oceniających wartość przyszło wraz z tzw. filozofią postmodernizmu. Założenia postmodernizmu ukazują wizję współczesnej, która osiągnęła kres swoich możliwości twórczych, innymi słowy nie ma współczesnej powiedzenia sztuce czegoś nowego, co będzie tylko cytatem, powtórzeniem, rekapitulacją tego, już było. Tego rodzaju hipoteza zakłada, że wyobraźnia ludzka jest zbiorem skończonych możliwości, a procesie rozwoju kultury doszliśmy czasach współczesnych punktu, którym wszystkie możliwe kombinacje zostały wykorzystane. W tej sytuacji możemy albo przyjąć postawę zniechęcenia, sięgnąć czasów minionych i wyselekcjonować poszczególne elementy, zestawiając je eklektycznej kombinacji tak, aby nosiły znamiona nowości. Ale, przeprowadzić ten eklektyzm, który spełniać pozory nowości, trzeba wyjść zwątpienia kategorię racjonalnego rozumu, czyli braku wiary naturalny porządek świata. Tylko wtedy głównym operatywem gruncie pozostanie wszechobecna ironia. I tym duchu, zgodnie założeniami postmodernizmu, należy czytać wielkie narracje historyczne, systemy filozoficzne, religie, projekty społeczne czy też teorię Obecne historii traktować jak literackie opowieści, które, być może, mają ciekawą fabułę, ale są prawdziwe wychodzą poza zdawkowy komentarz. Katalog często stawianych hipotez wybranych omówionych artykule wskazuje ich niejasną wadliwą konstrukcję. Nie oznacza to jednak niemożności stawiania pytań o wartościowanie estetyki. Należy pamiętać, pewne kwestie pozostają niezmienne ocenie Kryterium oceny dzieła uzyskane cech empirycznych pozostaje niezmienne, zatem to, nazywamy kwestiami warsztatowymi, może przejść jako pierwsza przesłanka uznania, bądź nie, za wartościowe. Podobnie bazie pewnej fikcji wizualnej urzeczywistniane wartości, dostępne świecie realnym, samym pełnią funkcji czystej repetycji doświadczenia ze świata realnego, więc mogą zaistnieć Tym mierzona skalą wprowadzenia podmiotu poznającego czegoś, czego dotąd podmiot doświadczył.